|
91 – ŞEMS SÛRESİ Mekke’de indirilmiş olup 15 ayettir. Adını ilk ayetinde geçip “güneş” anlamına gelen “şems” kelimesinden almıştır. Bu sûre, insanın hayra ve şerre kabiliyetli yaratılmış olduğunu bildirip iradesini iyiye kullanmaya teşvik eder, küfür yolunu seçenlerin fecî âkıbetlerine, Semûd halkını misal getirir. Bismillâhirrahmânirrahîm. 1 – Güneşe ve onun aydınlığına, 2 – Onu izlediği zaman ay’a, 3 – Dünyayı açığa çıkaran gündüze, 4 – Onu bürüyüp saran geceye, 5 – Göğe ve onu bina edene, 6 – Yere ve onu yayıp döşeyene, 7 – Herbir nefse ve onu düzenleyene, [30,30; 95,4] 8-9 – Ona hem kötülüğü, hem de ondan sakınma yolunu ilham edene yemin olsun ki: nefsini maddî ve manevî kirlerden arındıran felaha erer. [90,10; 76,3] 10 – Onu günahlarla örten ise ziyana uğrar. 11 – Azgınlığı yüzünden Semûd halkı Resullerinin bildirdiği gerçekleri yalan saydı. 12 – Bir ara onların en azılı olanları öne atıldığında, bu yalanlamaları iyice şiddetlendi. 13 – Peygamberleri ise kendilerine: “Mûcizevî olarak verilen Allah’ın devesini ve onun su içme sırasını gözetin, ona dokunmayın” dedi. [7,73; 26,155] 14 – Fakat onlar o Peygamberi yalancı sayıp deveyi kestiler. Allah da böylesi suç ve isyanları sebebiyle azap indirdi, onları yerle bir etti. 15 – Bunun sonucundan da asla endişe etmedi. |